Η Σαμοθράκη ενάντια στην δημιουργία των αιολικών πάρκων
Τις τελευταίες μόλις μέρες μάθαμε ότι στη Σαμοθράκη, στις περιοχές Αμόνι (Ανεμόμετρα λέγεται το μέρος, ίσως ένα όχι και τόσο αθώο λάθος), και Λουλούδι, τη δεύτερη ψηλότερη κορυφή μετά το Σάος, θα τοποθετηθούν τρεις και τριάντα έξι ανεμογεννήτριες αντίστοιχα. Πρόκειται δηλαδή για την μετατροπή του νησιού μας σε μία βιομηχανία ΑΠΕ.
Οι μεγαλοεπενδυτές Μπόμπολας και Κοπελούζος, οι οποίοι λειτουργούν ως μεσάζοντες των γαλλικών και γερμανικών ενεργειακών κολοσσών με τα δεκάδες πυρηνικά εργοστάσια στις χώρες τους, με νόμους φωτογραφικούς, ψηφισμένους το 2014 και 2015, και με πλήρη άγνοια της τοπικής κοινωνίας επιδιώκουν να καταστρέψουν ανεπανόρθωτα το αρχέγονο και μοναδικής ομορφιάς βουνό μας.
Και για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της καταστροφής, αυτό σημαίνει ότι για να τοποθετηθούν οι γιγάντιες ανεμογεννήτριες των 90 μέτρων, πρέπει αρχικά να διανοιχθούν δρόμοι 30 και 40 μέτρων που θα οδηγούν στις κορυφές, και αφού συμβεί αυτό θα τοποθετηθούν τσιμεντένιες βάσεις ενός τόνου και τριακοσίων κιλών για κάθε μία από αυτές, δηλαδή 47 τόνοι μπάζα πάνω στις βουνοκορφές. Αυτό σημαίνει την πλήρη αποψίλωση του, ήδη καταπονημένου από την χρόνια υπερβόσκηση, βουνού που θα οδηγήσει με την διάνοιξη των δρόμων και στον κίνδυνο της παράνομης υλοτόμησης.
Επίσης, οι ανεμογεννήτριες, λόγω της τοποθέτησης των τσιμεντένιων πληγών στο σώμα του βουνού, επηρεάζουν άμεσα και μη αναστρέψιμα τον υδροφόρο ορίζοντα, καθώς το νερό δεν μπορεί να διεισδύσει στη γη, διαταράσσοντας το μικροκλίμα όλου του νησιού, επηρεάζοντας τις πηγές που πηγάζουν από το βουνό, με συνέπειες που θα έχουν αντίκτυπο σε όλο τον υδάτινο πλούτου του.
Ακόμα, από το σημείο που θα βρίσκονται οι ανεμογεννήτριες θα στηθεί ένα τερατώδες δίκτυο κολώνων υψηλής τάσης, μέχρι να καταλήξουν στην θάλασσα. Οι κολώνες αυτές και ρυπογόνες είναι καθώς παράγουν ακτινοβολία και θα αποτελούν εστίες για την εκδήλωση πυρκαγιών.
Η ιστορία, τέλος, σε άλλα μέρη στην Ελλάδα π.χ. Αποπηγάδι Χανίων, έχει δείξει ότι η τοποθέτηση ανεμογεννητριών αποτελεί τον δούρειο ίππο για την δημιουργία υβριδικών πάρκων, ύστερα από περιβαλλοντικές μελέτες αμφιβόλου αξιοπιστίας και τουλάχιστον ύποπτες, για την εκμετάλλευση και των υδάτινων πηγών του βουνού, καθώς οι εταιρίες θα επιδιώξουν να απομυζήσουν κάθε ενεργειακό του πόρο. Και όταν λέμε υβριδικά πάρκα αυτό σημαίνει αιολικό, αντλητικό, υδροηλεκτρικό σταθμό με γεωτρήσεις στο βουνό, κοινώς ένα τεράστιο νταμάρι με νερό, σώζοντας με ακόμη μία ανανεώσιμη πηγή το περιβάλλον.
Πράσινη ανάπτυξη ή αλλιώς, ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις
Πρέπει να γίνει απόλυτα σαφές ότι προφανώς είμαστε υπέρ τις αιολικής και ηλιακής ενέργειας και προφανώς δεν μας αφήνει αδιάφορους το γεγονός ότι περιοχές όπως η Φλώρινα και η Πτολεμαΐδα θυσιάζονται για την παραγωγή ενέργειας με λιγνίτη.
Ο όρος, όμως, πράσινη ανάπτυξη, είναι εξ ορισμού αντιφατικός και παραπλανητικός. Γιατί ή θα είναι πράσινη ή ανάπτυξη. Αυτό που εννοούν, απονοηματοδοτώντας και αντιστρέφοντας την πραγματικότητα, είναι η όλο και εντατικότερη εκμετάλλευση όλων των πόρων που διαθέτει ο τόπος αδιαφορώντας για τις περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις και για τις τοπικές κοινωνίες. Ούτε θέσεις εργασίας θα προσφέρουν στους ντόπιους, καθώς τα συνεργεία τους είναι όλα εξειδικευμένα και συνήθως από τη χώρα κατασκευής των ανεμογεννητριών, βλέπε Γερμανία, Γαλλία. Πίσω από ωραίες λέξεις κρύβονται τεράστιες μπίζνες, σε βάρος της φύσης, για την εκμετάλλευση των πρώτων υλών και των ανθρώπων.
Αυτό που, ίσως, προβάλλουν είναι αντισταθμιστικά μέτρα τα οποία στόχο θα έχουν τον διχασμό της τοπικής κοινωνίας και με τη τακτική του «διαίρει και βασίλευε». Πατώντας στα υπαρκτά και εκβιαστικά βιοποριστικά ζητήματα που ο καθένας και η καθεμία αντιμετωπίζει, θα προσφέρουν ψίχουλα σε σχέση με την υφαρπαγή του τοπικού μας πλούτου, που δεν είναι άλλος από το βουνό μας, τον αέρα μας, τον ήλιο μας, τις βάθρες μας, τα ιαματικά λουτρά μας, τα νερά μας.
Όλα αυτά θα υποθηκευτούν στο όνομα της ανάπτυξης και έπειτα από την ολοκλήρωση του έργου τους θα αφήσουν έναν τόπο ρημαγμένο, με κατεστραμμένο κάθε τομέα που αποτελεί τον κοινωνικό και οικονομικό ιστό του, την κτηνοτροφία, τη γεωργία, τον τουρισμό, την τοπική αγορά. Αυτά δεν αποτελούν κινδυνολογία, αλλά μία εικόνα από το εγγύς μέλλον.
Σε αντίποδα της αλόγιστης και μεγάλης έκτασης παραγωγής ενέργειας μπορούν, έστω και αυτή τη στιγμή, να εκπονηθούν μελέτες και να γίνει εγκατάσταση ΑΠΕ που να καλύπτουν τις ενεργειακές ανάγκες του νησιού, με μικρές μονάδες ανά χωριό και με ήπιες μορφές που θα σέβονται τη φύση, τα πουλιά, τα ζώα, τη βλάστηση, που δε θα δημιουργούν οπτική και ηχητική ρύπανση, που θα διαφημίζουν και θα προβάλλουν το τόπο μας, διαφυλάσσοντας και προστατεύοντας το νησί, προκειμένου να το παραδώσουμε στις επόμενες γενιές καλύτερο από ότι το βρήκαμε και όχι ως ένα Eldorado ΑΠΕ.
Πηγή: www.e-dromos.gr
