Τυχερό Έβρου: Καλή χρονιά για το πεπόνι και την κάνναβη
Τις καλλιέργειες κάνναβης και τις φυτείες πεπονιού στο Τυχερό επισκέφτηκε η ερευνήτρια του ΕΛΓΟ-«Δήμητρα», Ελένη Τσαλίκη, στο πλαίσιο της συνεργασίας που έχει αναπτύξει ο Οργανισμός με την «ΘΕΟΓΕΝΗΣ ΚΟΙΝΣΕΠ» και τη ΔΑΟΚ Έβρου. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης συζητήθηκαν παρατηρήσεις επί των καλλιεργειών, αλλά και των πειραματικών χωραφιών που διαθέτει ο ΕΛΓΟ στην ευρύτερη περιοχή, ενώ η συνεργασία θα επεκταθεί και σε άλλες καλλιέργειες.
Εν τω μεταξύ, οι παραγωγοί βιομηχανικής κάνναβης, με την αρωγή της ΔΑΟΚ, βελτιώνουν κάθε χρόνο τις καλλιεργητικές πρακτικές, γνωρίζοντας όλο και καλύτερα τις ιδιότητες του φυτού. Παρά το γεγονός ότι δεν έχει καμία σχέση με τις ψυχοτρόπες ουσίες, η ιδιαίτερη οσμή της βιομηχανικής κάνναβης έλκει όλους τους ζωντανούς οργανισμούς, μεταξύ των οποίων και τις μέλισσες. «Πάνω σε ένα φυτό βλέπω δέκα μέλισσες. Ο ανθός της ίσως τις έλκει περισσότερο από όλα τα φυτά», εξηγεί στην «ΥΧ» ο γεωπόνος της Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης Έβρου, Βαγγέλης Δέδογλου. Εντοπίζοντας την αγάπη που τρέφουν οι μέλισσες για την κάνναβη, έβαλαν δοκιμαστικά μια κυψέλη, για να διαπιστώσουν εάν το κανναβόμελο περιέχει CBD.
Η έκταση που της αναλογεί
Η «ήμερη» κάνναβη έδειξε ότι ευδοκιμεί στα καλιούχα εδάφη του Έβρου, που ευνοούν και την παραγωγή λαδιού. Δέκα παραγωγοί καλλιέργησαν φέτος (τρίτη χρονιά καλλιέργειας), σε περίπου 60 στρέμματα, τρεις ποικιλίες βιομηχανικής κάνναβης, συνεχίζοντας να δοκιμάζουν τις ποικιλίες, τις αποστάσεις φύτευσης, τις λιπάνσεις, τις τεχνικές μεθόδους καλλιέργειας και τις όποιες προσβολές από έντομα όπως είναι το πράσινο σκουλήκι, που αναμένεται να προκαλέσει σχετική μείωση στην παραγωγή, σύμφωνα με τον κ. Δέδογλου. Ο ίδιος εξηγεί ότι οι παραγωγοί δεν ψεκάζουν, γιατί θέλουν να είναι φυσικό το λάδι που θα παραχθεί, καθώς η ΚΟΙΝΣΕΠ δημιούργησε το πρώτο ελληνικό λάδι κάνναβης. Επισημαίνει ότι η καλλιέργεια κάνναβης έχει μέλλον στον Έβρο, γιατί βρήκε τις κατάλληλες εδαφοκλιματολογικές συνθήκες. «Η κάνναβη θα καταλάβει την έκταση που της αναλογεί» αναφέρει χαρακτηριστικά, και σημειώνει ότι χρειάζεται να γίνουν τα ελαιουργεία και οι κατάλληλες μεταποιητικές μονάδες, ώστε να προχωρήσει η καλλιέργεια.
Η χρονιά του πεπονιού
Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Βαγγέλης Δέδογλου καλλιεργεί και μελετά το πεπόνι από το 1988. Διαπιστώνει ότι η φετινή είναι η καλύτερη χρονιά εδώ και 30 χρόνια. Όπως εξηγεί, τα πεπόνια είναι άριστα, με εξαίρεση 3-4 χωράφια κοντά στο Τυχερό καθώς, λόγω των βροχών, δεν μπόρεσαν να ψεκαστούν, με αποτέλεσμα να προσβληθούν από περονόσπορο και ωίδιο. «Καλλιεργήθηκαν περισσότερα από 1.500 στρέμματα. Εκτός από τα προαναφερθέντα χωράφια, στα υπόλοιπα έγιναν ψεκασμοί με οικολογικά σκευάσματα και δεν είχαμε καθόλου προσβολές. Φέτος, τα πεπόνια είναι τα καλύτερα των τελευταίων 30 ετών από άποψη ποιότητας και ποσότητας». Τα εξαιρετικά χαρακτηριστικά της φετινής παραγωγής, όπως όλα δείχνουν, αφορούν και τις δυο καλλιεργούμενες τοπικές ποικιλίες, τη διάσημη «Χρυσή Κεφαλή» και το «Κρεμαστό».
Τα πρώιμα πεπόνια ξεκίνησαν να ωριμάζουν και ήδη οι τοπικές αγορές τα φιλοξενούν. Το κύριο μέρος της συγκομιδής όμως ξεκινάει στα τέλη Αυγούστου με αρχές Σεπτεμβρίου, περίοδος που ανοίγουν οι αγορές των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης. Οι παραγωγοί φέτος είναι ικανοποιημένοι και δικαιωμένοι που αύξησαν τις καλλιεργούμενες εκτάσεις και αναμένουν οι τιμές να είναι αντίστοιχες της ποιότητας.
Οι Εβρίτες γνωρίζουν το μυστικό της «αιωνιότητας» του πεπονιού, που βρίσκεται σε ένα φυσικό συντηρητικό και επιτρέπει να καταναλώνεται μέχρι την Αποκριά. «Στις αναλύσεις που κάναμε στη Χρυσή Κεφαλή για ΠΟΠ εντοπίστηκε μια ουσία που είναι υπεύθυνη για τη μεγάλη μετασυλλεκτική του ζωή μετά την ωρίμανση», αναφέρει ο κ. Δέδογλου. «Η ποικιλία δεν επιδέχεται βελτιώσεις. Μαζεύουμε σπόρο με αυστηρότητα για να τη διαιωνίσουμε όπως οι πρόγονοι μας. Στόχος είναι να μην εκφυλιστεί».
Το πλεονέκτημα της συγκεκριμένης ποικιλίας επιτρέπει στους εμπόρους να αποθηκεύουν τα πεπόνια και να τα πουλούν την περίοδο των Χριστουγέννων. Παρόμοια χαρακτηριστικά μακροημέρευσης διαθέτει και το «Κρεμαστό», που το κρεμούσαν στα παλιά χρόνια στα κελάρια για να μην έρχεται σε επαφή με το έδαφος και το τρώγανε τον χειμώνα, γι’ αυτό εκτός από «Κρεμαστό» είναι γνωστό και ως «Χειμωνιάτικο».
