Πώς ο Χάρης Λιούρης κατάφερε να έχει 7 φορές τα ζώα που κληρονόμησε
Ο συνεταιρισμός και η τεχνολογία ακριβείας είναι το μέλλον της αγροτικής παραγωγής στην Ελλάδα, αναφέρει ένας άνθρωπος που με την εφαρμογή και των δύο κατάφερε να επταπλασιάσει (!) τον αριθμό των ζώων που πήρε από τον πατέρα του.
Ο λόγος για τον πτηνοτρόφο Χάρη Λιούρη, ο οποίος αποφάσισε να ασχοληθεί με τον αγροτικό τομέα από επιλογή και όχι από ανάγκη. Ο σύγχρονος αγρότης, που κατάγεται από τις Λιγκιάδες Ιωαννίνων και δραστηριοποιείται στα Γραμμενοχώρια του δήμου Ζίτσας, αναφέρει πως αυτήν τη στιγμή έχει 80.000 κοτόπουλα κρεοπαραγωγής, 30.000 χιλιάδες κότες αβγοπαραγωγής πατρογονικά και 100 αγελάδες κρεοπαραγωγής.
Η διακίνηση των προϊόντων του γίνεται διαμέσου του συνεταιρισμού Πίνδου, στον οποίο είναι μέλος, μαζί με τον αδερφό του, Βασίλη. «Όλα κινούνται μέσα από τον συνεταιρισμό. Εμείς παίρνουμε τα κοτόπουλα νεοσσούς, μόλις βγαίνουν από τα εκκολαπτήρια, τα μεγαλώνουμε, τα εκτρέφουμε και όταν φτάσουν στο επιθυμητό βάρος, μετά από 45 με 50 μέρες, πηγαίνουν στα σφαγεία του συνεταιρισμού μας, τα οποία σφάζονται εκεί και διοχετεύονται στην αγορά μέσω αυτού. Όσον αφορά την αβγοπαραγωγική μονάδα, εμείς παράγουμε αβγά τα οποία πηγαίνουν στο εκκολαπτήριο του συνεταιρισμού και εκκολάπτονται για να πάνε μετά στις μονάδες». Σχετικά με τα βοοειδή, αναφέρει πως κάνει τη διακίνηση των προϊόντων εκτός συνεταιρισμού, καθώς συνεργάζεται με τρία κρεοπωλεία στα Γιάννενα.
Τα οφέλη του συνεταιρισμού
Ο κ. Λιούρης τονίζει πως, αν δεν ήταν μέλος του συνεταιρισμού, τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα. «Ο συνεταιρισμός είναι ίσως ένα από τα καλύτερα εργαλεία για τον αγρότη, καθώς για να υπάρξει μέλλον στην αγροτική παραγωγή χρειάζεται η συνεργασία, για να μπορείς να διαπραγματευτείς το προϊόν σου σε αυτό το παγκοσμιοποιημένο οικονομικό περιβάλλον. Η αγορά, πλέον, χρειάζεται συμβόλαια και μαζική παραγωγή, ενώ ολοένα και περισσότερο σήμερα βλέπουμε ότι οι μονάδες αδυνατούν να επιβιώσουν».
Τεχνολογία
Η τεχνολογία αποτελεί τη δεύτερη παράμετρο ανάπτυξης της μονάδας του σύγχρονου αγρότη, καθώς έχει επενδύσει στην πτηνοτροφία ακριβείας. «Στην πτηνοτροφία ακριβείας βάζεις τα τεχνολογικά μέσα και παράγεις ανάλογα, με συγκεκριμένα δεδομένα. Παίρνεις όλα τα γραφήματα, ελεγχόμενους αερισμούς, νερό, φωτισμό, έχεις κάποια γραφήματα με τα οποία βλέπεις τη παραγωγή σου σε εβδομαδιαία βάση, το πώς κινείται και ανάλογα όπου χρειάζεται παρεμβαίνεις και έχεις τα τέλεια αποτελέσματα στο τέλος». Όπως τονίζει, η τεχνολογία ακριβείας μεγιστοποιεί τα κέρδη και βοηθά τον αγρότη να έχει τα καλύτερα οικονομικά αποτελέσματα, ενώ μπορεί να εφαρμοστεί και σε μικρότερες εκμεταλλεύσεις. «Χρειάζεται να επενδύσεις κάποια χρήματα πάνω στην τεχνολογία ακριβείας, αλλά σε βάθος χρόνου θα τα πάρεις πίσω, ενώ θα παράγεις με χαμηλότερο κόστος. Πρέπει να εκμεταλλευτούμε τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης του ΠΑΑ, αλλά να υπάρξει και κατάλληλος σχεδιασμός από το υπουργείο, για το πώς θα δοθούν αυτά τα χρήματα, να γίνει και ένα κέντρο εξυπηρέτησης αγροτών, ώστε να πηγαίνουν οι κτηνοτρόφοι και οι πτηνοτρόφοι να βγάζουν άδεια για σταβλική εγκατάσταση, μειώνοντας έτσι τη γραφειοκρατία που υπάρχει σήμερα».
Τα βήματα της επιτυχίας
Η απόφαση του Χ. Λιούρη να ασχοληθεί με τον αγροτικό τομέα ήταν καθαρά θέμα επιλογής και όχι ανάγκης. Μετά από χρόνια εργασίας στον τομέα της εστίασης, αυτός και ο αδερφός του αποφάσισαν να τα παρατήσουν και να αναλάβουν τη μονάδα του πατέρα τους. «Πήραμε την απόφαση γιατί το βλέπαμε ως μελλοντική επένδυση και για μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Αναλάβαμε μια μικρή μονάδα από τον πατέρα μας, με 12.500 κοτόπουλα και τη φτάσαμε στις 80.000. Χρειάστηκε, όμως, έρευνα και πλάνο, το οποίο κάναμε μόνοι μας. Οργανώσαμε το business plan για το πώς θα γίνει η μονάδα σύγχρονη».
Αυτό που τονίζει ο σύγχρονος πτηνοτρόφος είναι πως χρειάζονται σταθερά βήματα και ένας ορίζοντας πέντε με δέκα χρόνια. Επισημαίνει πως ο ίδιος και ο αδερφός του είχαν ενταχθεί στο πρόγραμμα νέων αγροτών, ενώ όλα τα κεφάλαια που μαζεύτηκαν όλα αυτά τα χρόνια επενδύθηκαν πάλι στην παραγωγή. Με αυτόν τον τρόπο, κατάφεραν να δημιουργήσουν και τη μονάδα αβγοπαραγωγής, που μετρά έναν χρόνο ζωής.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι νέοι αξίζει να επενδύσουν στην πρωτογενή παραγωγή, αρκεί να έχουν κάνει μία πολύ καλή έρευνα, ώστε να δουν τα δεδομένα της παραγωγής, να ζυγίσουν τα θετικά και τα αρνητικά. «Σήμερα δίνεται η δυνατότητα σε νέους αγρότες, που μπαίνουν με το πρόγραμμα των νέων αγροτών, να κάνουν μια επένδυση σωστή, χρειάζονται όμως περισσότερα κίνητρα από το κράτος. Επίσης, χρειάζεται να έχουν ασφαλιστικές εισφορές και χαμηλό συντελεστή φορολόγησης στην πρώτη πενταετία, για να μπορέσουν να ορθοποδήσουν».
